20-05-2020 10:58:37 | Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνης

Κυριακή 17 Μαΐου 2020
Δ' Κυριακή της Σαμαρείτιδος. Ἰω Δ΄ 5-42

Χριστός Ανέστη αδελφοί.
Σήμερα Δ' Κυριακή από την Εορτή των Εορτών, το Πάσχα. Το Άγιο Πάσχα που φέτος οι θλιβερές συνέπειες της λεγόμενης πανδημίας του Κοροναϊού, μας στέρησε. Είναι γεγονός πως πληγωθήκαμε όλοι. Κάποιοι μάλιστα έχασαν συγγενείς και κάποιοι έχασαν τη ζωή τους. Στερηθήκαμε τις Ακολουθίες των Χαιρετισμών, την εορτή του Ευαγγελισμού, την Ανάσταση του Λαζάρου, την είσοδο Του Χριστού μας στην Αγία Πόλη, το τροπάριο της Κασσιανής, το Ιερό Ευχέλαιο, την Σταύρωση Του Χριστού μας, την Αποκαθήλωση, την ευλογία της περιφοράς του Επιταφίου στους δρόμους της Ενορίας μας, το "Δεύτε λάβετε φως", την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, το "Χριστός Ανέστη", το χαρμόσυνο και πένθιμο ήχο της καμπάνας, την συμμετοχή στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας, πολλοί δε την Θεία Μετάληψη. Ατελείωτες μάλλον οι περιγραφές και λυπητερές. Όμως όλα αυτά πέρασαν, έστω και προσωρινά. Εμείς ευχόμαστε, να μην ξανασυμβούν. Τώρα θα πρέπει να κερδίσουμε ξανά όσα στερηθήκαμε. Είμαστε μέσα στην Κιβωτό της σωτηρίας, την Εκκλησία. Μπορούμε να συμμετέχουμε στην Λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας, της Ενορίας μας. Η χαρά μας απερίγραπτη. Θα δούμε ο ένας το πρόσωπο του άλλου. Θα χαρούμε γιατί είμαστε όλοι μαζί, όλοι καλά.
Επιστρέψαμε στην αγαπημένη μας Ενορία, την οικογένειά μας. Εδώ να πάρουμε το ευλογημένο και δροσερό νερό. Το νερό του Ευαγγελίου που ξεδιψά, δίνει ζωή. Όπως ακριβώς το γεγονός που σήμερα περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Την συνομιλία Του Χριστού με την Σαμαρείτιδα γυναίκα. Μια γυναίκα που ήταν πόρνη, στην οποία αποδέχθηκε, μάλλον επεδίωξε, να μιλήσει Ο Χριστός. Την περίμενε, όπως περιμένει και εμάς, να πλησιάσει κοντά Του. Γνώριζε, ως Θεός, πως η Φωτεινή θα πάει στο Φρέαρ για να πάρει νερό και εκεί της ζήτησε μια ανταλλαγή! «Δός μοι πιεῖν», δώσ' μου να πιώ από το νερό του πηγαδιού και εγώ θα σου δώσω να πιείς νερό που δεν θα ξαναδιψάσεις ποτέ. Το «ὕδωρ ζῶν». Το ύδωρ, το νερό που ξεδιψά, από τον καύσωνα της αμαρτίας. Της μοναξιάς του ανθρώπου σε σχέση με Τον Θεό. Το νερό που δροσίζει, την ξηρασία που προκαλεί η απομάκρυνσή μας από Τον Ποιητή και Δημιουργό μας. Το νερό που προσφέρει σε όποιον το πίνει χαρά, ευφροσύνη, αγαλλίαση, ξεκούραση πνευματική. Αυτό το νερό γίνεται η Οδός, γιατί είναι η Αλήθεια και χαρίζει την Ζωή. Την αιώνια, την παντοτινή, την αληθινή, την πραγματική Ζωή.
Ο Χριστός αποκαλύπτει σε μια άγνωστη φαινομενικά γυναίκα, υπάρχει για Τον Πατέρα άγνωστο παιδί; της αποκαλύπτει πως είναι Πνεύμα, «Πνεῦμα Ὁ Θεός». Της φανερώνει, μαζί της και σε εμάς, πως είναι Θεός. Πως Ο Θεός δεν είναι κάτι χειροπιαστό, πρόχειρο, ευκολονόητο. Ο Θεός είναι Πνεύμα, είναι ανώτερος για την ανθρώπινη φύση, είναι αδημιούργητος, είναι τέλειος. Είναι Πανταχού παρών. Είναι αντιληπτός και κατανοούμενος μέσα από τις αποκαλύψεις Του. Είναι αποκαλυπτικός και αποκεκαλυμμένος. Είναι ύψιστο ων, ασυμβίβαστος με την αμαρτία. Είναι άρτιος, είναι τέλειος.
Σε αυτές τις αποκαλύψεις της είπε Ο Κύριος πως παντού λατρεύεται Ο Θεός, μα εκείνη έτρεξε παντού και σε όλους να πει «Ο Θεός είναι εδώ, να πάμε κοντά Του». Το ίδιο και εμείς σε όλους τους Βαπτισμένους αδελφούς μας, θα τους μεταφέρουμε το χαρμόσυνο μήνυμα, Ο Θεός είναι εδώ και μας περιμένει. Όχι να τον νοιώσουμε μέσα μας μόνο, δεν φτάνει, δεν αρκεί, δεν ολοκληρώνει. Αυτό γίνεται με την κοινωνία μαζί Του, την Θεία Κοινωνία, την Θεία Μετάληψη.
Με αφορμή την επανέκδοση του παρόντος εβδομαδιαίου εντύπου της Ενορίας μας, που σήμερα συμπληρώνει 13 χρόνια και οφείλει τον τίτλο του «ὕδωρ ζῶν» στην φράση Του Χριστού μας προς την Αγία Φωτεινή, επανερχόμαστε όλοι στην αγκαλιά της Ενορίας μας. Εύχομαι η επιστροφή μας στην κανονική τάξη της Εκκλησίας μας να είναι για όλους μας ένας επαναπροσδιορισμός στην Αλήθεια Του Χριστού, ένα νέο ξεκίνημα στην πραγματική Οδό και μία καινούργια ζωή, στην πραγματική Ζωή.
Αληθώς Ανέστη.
π. Νικόλαος Παππάς.